Oğuz Türkleri ve Kayı Boyu

Mensup olduğumuz Oğuz Türkleri on iki boydan oluşmuştur. Bu boyların her biri de kendi içinde aşiretlere, oymaklara bölünmüştür. Oğuz boyları arasında en kalabalık olan Kayı boyudur. Kayılardan sonra "Avşar"lar gelir.

Kayı Boyunun da kendi içinde alt aşiretleri ve oymakları vardır. Kayıların başlıca aşiret ve oymakları şunlar:

Karakeçili

Kızılkeçili

Sarıkeçili

Şehitli

Bu yörüklerden en çok ses getirmiş ve tarih sayfalarına yer etmiş olanı Karakeçili yörükleridir. Bu aşiret dünyanın en uzun ömürlü devleti olan Osmanlı Devleti'nin kurucusudur.

Söğüt Domaniç yaylalarında konup göçen Karakeçili grupları zamanla ele geçirilen Germiyan, Karesi gibi yeni topraklara gidip yerleşmeye, yayılmaya başlarlar. Yerleştikleri bölgeler ise çıkış yerleri Bilecik yöresine yakın olan yerlerdir.

Karakeçili Aşireti içinde en önce yerleşik hayata geçenler Bilecik-Söğüt yöresine gelen ilk Karakeçililerdir. Bir kısmı erken dönemde köyler kurup yerleşmiş, bir kısmı da göçerliği sürdürmüştür.

101 Köy Karakeçililerin çoğu yirminci yüzyılın başlarına kadar göçerliği sürdürmüş. Osmanlı padişahlarının soyundan geldikleri için Yörükler arasında en ayrıcalıklı olan onlarmış; ancak 1862 yılında çıkarılan yerleşim kanunundan kaçamamışlar ve Batı Anadolu illerinde - özellikle de Balıkesir, Kütahya, Bursa, Eskişehir-toplam yüz bir adet köy kurup yerleşik hayata geçmişler. Balıkesir’deki Karakeçili köylerinin sayısının kırkı aşkın olduğu düşünülürse ilimizin Karakeçili nüfusunun yoğunluğu fark edilebilir.

Kütahya ili Karakeçili köy sayısı sıralamasında alt sıralarda gösterilmesine rağmen sadece Simav ilçesinde 16 tane Karakeçili köyü vardır.10 köyde de Karakeçililer diğer Yörüklerle karışık yaşarlar. İller bazında bakılacak olursa bu 101 rakamı doğal olarak artacaktır. Batı Anadolu'da Bursa, Balıkesir, Kütahya, Eskişehir, Bilecik bölgelerinde yaklaşık 150 tane Karakeçili köyü vardır.    

Karakeçili Aşiretinin kendine has bir Türkçesi var. Karakeçililerin hemen hepsi bu ağızla konuşuyor. Karakeçili ağzı Balıkesir'in genelinde konuşulan karakteristik ağız özelliklerinden ayrı nitelikte bir ağız. Karakeçili ağzının en belirgin özellikleri Kütahya, Afyon ağızlarında görülebilir. Karakeçililer geldikleri yer itibariyle ( Domaniç - Söğüt)

Balıkesir ağızlarının yerine Kütahya ağzına yakın konuşurlar.

KARAKEÇİLİ VE EGE AGZI

Karakeçili ağzı Ege'nin bütün her yerinde aynı. Savaştepe’nin Karakeçili köylerinde de Dursunbey'in Karakeçili köylerinde de aynı özellikler göze çarpar. Konuşmasından bir kimsenin Karakeçili Aşiretinden olduğu hemen anlaşılabilir. Yalnız bu özellik Balıkesir ili için geçerlidir. Diğer Yörük grupları ve manavlar farklı ağızlarla konuştukları için Karakeçililer ağız itibariyle onlara göre daha çok Egelidir. Köyümüzde konuşulan Türkçe; Muğla, Aydın, Denizli, Afyon, Kütahya illerinde konuşulan karakteristik Ege ağzıdır.

   Osmanlı’nın Rumi takvim kullandığı yıllarda, Teşrinievvel (Ekim) ayının 19. günü ile 30. günleri arasında Kütahya, Simav, Bursa, Uludağ’ın güneyi, İznik, Kocaeli, Eskişehir, Söğüt ve Sakarya dolaylarında göçer veya yarı yerleşik olarak yaşayan Karakeçililer; kendilerine özgü en güzel giysilerini giyerler, süslenirler, 10 günlük azıklarını ve kurbanlık koçlarını da yanlarına alarak, oba reislerinin yönetiminde Eskişehir’e gitmek üzere çoluk çocuk yollara düşerler ve I. Teşrin ayının 31’inde orada toplanmış olurlardı.

O gün Eskişehir’in hükümet meydanında bir festival havası estirilirdi. Padişah II. Abdülhamit’in fermanı gereğince, başta mutasarrıf olmak üzere kadılar, müftüler burada hazır bulunurlardı…